Laatste dagen van 2008 in Sydney

29, 30 31 dec 2008
Maandag 29 december 2008

Vandaag gaan we Sydney verkennen. We lopen William street af en slaan links af bij Collegestreet waar we links Hyde Park zien en rechts de st Mary Cathederal. We lopen verder deze straat uit en lopen een stukje de botanical garden in waar hekken omheen staan in verband met de komende new years eve festiviteiten. We lopen nog een stukje verder en zien dan the Opera House opdoemen. Yes, dit is hét icoon van Sydney. Wel gaaf om dat nu live te zien. We lopen de trappen op en vragen binnen hoe we onze in Nederland via internet bestelde kaartjes voor vanavond kunnen krijgen. Vanavond gaan we naar een comedyshow genaamd; 2008: That was the year that was.

Na wat fotootjes nemen we een laat ontbijtje op een terrasje met uitzicht op de haven, the harbour bridge en the operahouse. Het is een drukte van belang. Alle toeristen lijken zich op dit stukje Sydney te verzamelen. Bij circular square, de vertrekplaats van de ferry’s, besluiten we een klein stukje met een ferry te nemen naar een plek waar je volgens ons boekje een mooi uitzichtje hebt op Sydney. Als we daar zijn betrekt de lucht en wordt het een beetje fris. We maken onze fotootjes en wachten op de ferry terug die nog even op zich laat wachten. Ondertussen vertrekt een wat oudere man in een rubberen opblaasbootje met zijn peddels vanaf de aanlegsteiger die aan lager wal ligt met dus aardig wat golven. Maar de man heeft het vaker gedaan en peddelt rustig weg.

Terug bij circular square gaan we naar de volgende toeristische hotspot; the Rocks. Hier zitten nu allerlei winkeltjes waar Jeroen een echte australian hoed koopt van kangaroo leer (weer een dooie kangaroo..) . Ik koop hier Uggs, lekker warm hier met 30 graden! Dan vinden we een leuk restaurantje voor de lunch. Daarna lopen we door de doks aan de andere kant van de Harbour bridge. Een beetje vergelijkbaar met onze kop van zuid; de overslaggebouwen zijn verbouwd tot dure appartementen en een theater.

We lopen het business district in en Carola ziet plotseling de A van Aon hoog op een kantoorgebouw opdoemen. Tijd om een foto te maken. Vanuit verschillende posities zet ik Carola met Aon duidelijk in beeld op de foto. Enkele collega’s (?) die buiten een sigaret staan te roken geeft Carola de uitleg dat ze voor Aon the Netherlands werkt. Mijn suggestie om binnen handjes te schudden volgt Carola niet op.

We vervolgen onze trip richting George Street om nog een presentje voor de volgende dag in te slaan. Bij Haigs kopen we een lekkere doos chocola en vervolgen onze weg richting hotel om op tijd te zijn voor de voorstelling in the operahouse. Na een lekkere douche te hebben genomen gaan we met een taxi richting stad en zijn ruim op tijd ter plekke. We hebben nog niet gegeten en nemen bij een glas witte wijn een kaasplateau. We hebben uitzicht op een nogal extravagante huwelijkspartij die aan het borrelen zijn in afwachting van het bruidspaar. Terwijl wij onze borrel hebben wordt de hele partij, een kleine 200 man, op de foto gedirigeerd. Voor alle gasten die voor de voorstelling komen een aardige vertoning. Als iedereen op de juiste plaats staat zien we het bruidspaar de trappen van the opera house opkomen en wordt het staatsieportret gemaakt.

In de opera house, een zaal met rond de 2.500 plaatsen, wordt de voorstelling vormgegeven door 11 artiesten die achtereenvolgens een optreden hebben. Het zijn allemaal comedians waarvan we er enkele goed kunnen volgen, enkele absoluut niet en de rest half half. Het heeft te maken met gebruik van slang enerzijds en het af en toe missen van de clou wanneer het om meer lokale politieke zaken gaat anderzijds. Alles bij elkaar heel leuk om mee te hebben gemaakt.

Rond elf uur is de voorstelling afgelopen. Het is ook direct pats boem klaar. Geen artiesten die terug worden gehaald. Nee, een applaus en de lichten gaan aan en alle Aussies verlaten netjes de zaal.

Omdat we nog niet gegeten hebben laten we ons door de taxi afzetten aan het begin van Kings Cross en lopen nog even ‘de wijk’ in om een snack te pakken. Carola hoeft niets en ik neem een hot dog. Omdat in deze buurt ‘size matters’ neem ik een large; 16 inch wel te verstaan. Met een beetje hulp van Carola weet ik deze uiteindelijk te verorberen.


Dinsdag 30 december 2008

Deze ochtend pakken we de auto en rijden naar Bondi Beach. Thé place to be. Een strand met flinke golven. Ze zijn hier al hard bezig met het voorbereiden van een feestje voor new years eve. Bondi lijkt de plek te zijn voor de sportievelingen. Er wordt veel hard gelopen en allerlei workouts gedaan. Wij aanschouwen het en zoeken dan een terrasje op in de schaduw voor een lekker verlaat ontbijtje. We lopen nog even ‘de ‘boulevard’ over langs de winkels en hebben het dan wel gezien.

We gaan op weg naar Matcham waar we voor vanmiddag hebben afgesproken bij Ingrid en Nick Hazell, vrienden die we nog kennen van Rotterdam en die nu 3 jaar in Sydney wonen. We rijden de Harbour Bridge over wat op zich alweer een leuke belevenis is. Je schijnt te moeten betalen maar we zien niet waar dat dan moet en kunnen gewoon doorrijden. Het zal wel. De rit gaat door een mooi gebied met mooie uitzichtjes op heuvels en zee. We zijn nog wat vroeg en drinken een kop koffie bij een galerie in de buurt. De huizen hier hebben allemaal behoorlijk wat grond en hebben vaak mooie ligging doordat het gebied heuvelachtig is. Rond 3 uur komen we bij Ingrid en Nick aan waar we ook kennis maken met haar ouders die 3 weken bij ze logeren en hun kinderen Tom en Emilie die wij alleen als baby gezien hebben. We drinken een glaasje champagne en bekijken de prachtige tuin en het huis. Ingrid doet een kunstopleiding en maakt erg mooie werken. We kletsen nog wat en besluiten dan nog even naar het strand te gaan want het is erg warm. Het strand van Terrigal is dichtbij en vanwege de vakantietijd een beetje druk. De kinderen duiken meteen met hun bodyboard in de golven en even later volgen ook de mannen. Ingrid en ik zitten lekker op het strand met een zeebriesje te kletsen. Na een uurtje terug naar het huis waar een aantal vrienden langskomen voor een gezellig borreltje voordat zij uit eten gaan. Dan gaat de BBQ aan voor een heerlijk en gezellig diner. Ook het toetje (pavolov, toch Nick..) is héél erg lekker. Rond half 10 gaan wij weer richting Sydney. Nick en Ingrid: nogmaals dank voor jullie hartelijke ontvangst.

(Ook op de terugweg weer niet betaald voor de Harbour Bridge, misschien komen we aan het eind van de vakantie het land niet uit vanwege het uitzitten van een straf hiervoor…)

Woensdag 31 december 2008

De laatste dag van het jaar. Het is schitterend weer. Een helder blauwe lucht. We hebben een beetje uitgeslapen vandaag. We lopen richting centrum en door Hyde park. Het sfeertje is hier heel relaxed. Een meneer met een gitaar die gelukkig goed kan zingen, zorgt voor een extra dimensie. We nemen een ontbijtje bij een tentje in het park en lopen dan verder richting de haven. Het is al erg druk en mensen zitten in de hete zon langs de kade om hun plekje voor vanavond zeker te stellen. Wij zijn blij dat we kaartjes hebben voor een feestje op mrs Macquaries point in de botanical garden, met een goed zicht op de harbour bridge, waar het vuurwerkspectakel zich vanavond moet gaan afspelen.

We lopen nog een beetje door de stad en besluiten dan terug te gaan naar Hyde Park waar Jeroen lekker op het gras gaat liggen met zijn boek, en ik nog even een warenhuis induik om een boek te kopen (we zijn al door onze boeken heen) en gelijk ook nog heel toevallig tegen wat leuke strandkleding aanloop…

Dan lopen we terug richting hotel maar nu via de wijk Paddingon. Oxfordstreet blijkt een winkelstraat te zijn met veel dameskleding, waar ik nog een leuk outfitje voor vanavond koop. Het blijkt dat we wat te ver zijn doorgelopen. We vragen de weg en komen weer op het goede spoor en arriveren bij ons hotel.

Na een douche en verkleden vertrekken we weer lopend naar het centrum en vinden de Art Gallery road waar de ingang is voor ons feestje. Er staat ook een lange rij voor de ‘public entrance’. Er mogen 20.000 man het park in. Wij krijgen onze vouchers voor het eten en zo’n leuk plastic armbandje om. Het is nog een stukje lopen naar de locatie van het feest. De sfeer in het park is al goed. Veel mensen lopen met tassen vol eten en drinken op zoek naar een goed plekje. Bij de toegang van ons feestje krijgen we een glaasje champagne en een doosje met wat salade en snacks, om mee te beginnen. Het is al aardig vol. We zien nog 2 lege stoelen aan een tafeltje op ‘de eerste rij’. Het stel wat daar al zit blijken Engelsen te die in Australië werken. Hij werkt in de engineering sector en zij is fysiotherapeut. Het is een jong stel van 25 jaar. Rond de schemering komt het vogelvolk weer tot leven en zien we zwermen vleermuizen boven ons hoofd. Ook is er een vliegtuigje dat in de lucht schrijft: the creator is jesus (we dachten even dat ie Jeroen ging schrijven..). Om 21.00 uur is er het zogenaamde kindervuurwerk. Een voorproefje voor het echte werk op 24.00 uur.

We zitten de hele avond gezellig te kletsen. Aan het eind van de avond, als zij bijna 4 flessen wijn achterover hebben geslagen, blijkt er toch ook wel wat heimwee naar familie en vrienden in de UK te zijn. Het eten is prima en we doen nog een dansje op de dansvloer. Dan is het aftellen naar het nieuwe jaar, dat en masse gebeurd. Stipt om 00.00 uur start het vuurwerk vanuit verschillende plaatsen wordt afgestoken en een gigantisch mooi effect geeft. Vooral de grand finale is overweldigend. Het hele spektakel duurt 12 minuten (je zal maar de hele dag in de hete zon hebben zitten wachten zeg..). Onze tafelgenote blijkt zoek te zijn. Even later blijkt ze vlak bij met haar hoofd naar beneden aan een tafeltje te zitten. Voelt zich niet zo lekker! Na een goede kotspartij pakt haar vriend haar op en lopen ze in een enigszins zigzaggende lijn richting uitgang. Het nieuwe jaar is goed begonnen! Wij doen nog een dansje tot om 01.00 uur het feestje is afgelopen. De hele meute beweegt zich nu richting uitgang. Niet iedereen kan nog in een rechte lijn lopen. Maar de sfeer is goed. In de stad is het een drukte van belang. Het verkeer is afgesloten en er rijden bussen naar allerlei wijken. Veel mensen gaan naar ons wijkje Kings Cross waar veel feestjes zijn.
Zelfs Paris Hilton is hier. Wij houden het voor gezien. ’s Nachts nog een paar keer wakker door herrie op de gang. In de kamer naast ons lopen steeds mensen in en uit die hard op de deur bonzen. Let it be.